Maca Kizi 8 - 3. Kitap Ciltli

Geceydi, karanlikti ve ben ölmüstüm. Bahcedeki isiklarin, sik agaclardan dolayi los bir ortam yarattigi garajin kösesindeki ahsap, üstü acik cardakta oturuyordu. Cebinden cikarttigi cakmagiyla yaktigi sigarasindan cigerlerine derin bir nefes cektiginde, ücüncü kattaki odamin siyah tülünün arkasindan onu izliyordum. Sirti bana dönük oldugu halde, yüzünün aldigi sekli gözümün önüne getirebildigime yemin edebilirdim. Son gecemdi Iki yüz kirk bes gün sürecegini sandigim bu esaret, iyi halden olsa gerek, iki yüz birinci gününde bitiyordu. Cehennemden önceki son duragimdi burasi. Kendimi buna ben mahkm etmistim. Önümde kocaman bir hiclik vardi; cehennem bu muydu Sigarasindan son nefesini aldiktan sonra, kül tablasinin icinde söndürmek icin yedi saniye ugrasti. Ardindan ayaga kalkip gözlerini benim penceremle bulusturdu. Nefesimin kesilecegini hissettim. Biliyordu. Beni göremese bile, bu tülün arkasindan kendisini izledigimi cok iyi biliyordu. Ben onu izliyordum; o da göremedigi -ama pekala hayal edebildigi- beni Ne yazik ki son gecemizdi. Ve onun bundan haberi bile yoktu.