Yapay Tarihin Esirleri

Gecmisi kusursuz bir altincag olarak görüyor; tarihe ve tarihi sahsiyetlere yönelik en kücük bir elestiriye dahi tahammül edemiyoruz. Siyasi tavir alislar, tarihi, hükmü önceden verilmis yargilari teyit edecek bir veriler manzumesi haline getiriyor. Oysa gecmisi oldugu gibi anlamamizi saglayacak anahtarlari görmezden geldigimiz, tarih tasavvurumuzu saglam bir düzleme oturtamadigimiz müddetce tarih, gelecek icin bir yol gösterici, bir kilavuz olma rolünü ifa edemez. Ali Akyildiz Yapay Tarihin Esirlerinde tarihi pesin hükümlerin onaylayicisi olmaktan cikarip rasyonel ve tutarli bir tarih kavrayisinin nasil olmasi gerektigine dair müthis bir perspektif sunuyor. Bir tarih arastirmasinin sinirlari nasil cizilir, müessese tarihi ve sürec analizi nasil yapilir, detay ve genel cerceve arasindaki denge ne sekilde kurulur, kaynak kritigi nasil yapilir, bir tarih karakterin terekesinden cikan esyalarla o kisinin yasami canlandirilabilir mi gibi bircok soruyu kendi tecrübelerinden yola cikarak cevaplandiriyor. Bununla da kalmiyor; Osmanlinin modernlesme macerasi, harem, padisah kizlari ve valide sultanlar, kagit paraya gecis, Türkiyede zayif bir tarih alani olarak kalan biyografi calismalari gibi bircok konuyla ilgili ufuk acici bilgiler paylasiyor. Tüm tarih okurlarina, ama özellikle genc tarihcilere vizyon kazandiracak bir eser...