Rumeliye Son Veda

Ah Rumeli, sen öyle bir yarasin ki Türkün kalbinde; devasi bulunmaz, caresi olmaz, onulmaz bir yarasin. Türkün ecdadinin yadigarisin, sahip cikamadigi. Biz ne zaman ki senden ayrildik o zaman adeta suyu cekilen bir denizin geride biraktigi tuzlu tortu gibi kalakaldin ardimizda. Oysa sen dört asirlik vatanimizdin bizim. Kalemizdin, surumuzdun, seddimizdin, ileri karakolumuzdun ehlisalibe karsi. Avrupaya numune-i imtisal olan medeniyetimizin teshirgahiydin. Sana layik olamadik Rumeli. Bayezide, Murada, Fatihe, Sokulluya layik olamadik. Biraktik seni ardimizda öksüz ve yetim... Elinizdeki bu eser, Rumeli cografyasindaki Evlad-i Fatihanin, Cumhuriyet Döneminde ana vatana kitleler halinde ve adeta insan seli olarak akmasinin hazin hikayesini anlatmaktadir. Bu kitabi okudugunuzda vatan, toprak, bayrak ne demek; vatanindan, memleketinden göce mecbur olmak ne demek biraz daha anlamis olacaksiniz.