Osmanli Jandarmasi ve Ic Güvenlik Harekati

18. yüzyilin son ceyreginden itibaren dünya siyaset sahnesine cikan ulus devletle birlikte ic ve dis olarak ayrilan güvenlik alaninda ülke icinde yari asker bir kolluk kuvveti olarak görev yapmaya baslayan jandarma birlikleri, kamu güvenligini ve düzeni ile yasalarin uygulanmasini temin etmek üzere sürekli ve önleyici bir gözetim hizmetini ifa etmek icin kurulmustur. Jandarmanin ic güvenligi saglamak üzere polis yetkileri ile donanmis olmasinin yaninda asker bir teskilatlanmaya sahip ve her daim devlet mekanizmasi ve rejimlerin en sadik bekcisi olmasi onun iki asirdan beri yetkilerinin arttirilarak günümüze kadar gelmesinde önemli bir rol oynamaktadir. Yayimlandigi dönem icin sahaya yönelik bir talimatname hüviyetindeki bu eserde, kücük rütbeli subaylar ve jandarma erlerinin görev tanimlarindan kadin-erkek mahpus ve eskiyanin sevk ve haline kadar, jandarmanin adli, idari, asker yükümlülükleri örneklerle ve ayrintili bir sekilde aciklanmistir. Ömer Fevzi Beyin soru-cevap seklinde hazirladigi bu calisma, mezkr dönemde jandarma efradinin ekseriyetle tatbikatta karsilastigi meselelere hal caresi bulmak ve uygulamada birlik saglamak ilkesi dogrultusunda yayimlanmistir. Fevzi Beyin, yüzbasi rütbesinde iken kaleme aldigi Jandarma Vezaif-i Ameliyyesi ise karakola yeni tayin olan bir jandarma komutaninin karakol neferlerine ve ahaliye karsi tutum ve davranislarini irdelemekle birlikte komutanin eskiya takibi, devriye ve pusulara karsi alacagi tedbirleri ayrintilariyla islemistir. Bu calismanin, On Yillik Harp döneminde ve sonrasinda Türkiye Cumhuriyetinde teröristle mücadele kapsaminda hem kolluk hem de muharip unsur olarak büyük fedakarliklar göstermis olan Türk Jandarmasinin köklü bir gecmise sahip tarihine bir katre isik tutmak ve bu konudaki calismalari tesvik etmektir.