Osmanli Anayasasina Dair

Osmanli Devleti nin tek anayasasi olan Kanun-i Esas üzerinde 1909 1325 yilinda gerceklestirilen kapsamli degisikliklerde etkin rol oynayan bir hukukcu, döneminin cesitli dergilerinde nesrettigi ilm makalelerle genc bir Islam alimi ve düsünür olarak öne cikan, II. Mesrutiyet döneminde milletvekili ve bakan olan ve Cumhuriyet döneminde cekildigi inziva yillari boyunca Hak Dini Kuran Dili isimli tefsirini kaleme alan Elmalili M. Hamdi Yazir 1878-1942, XX. yüzyilin ilk yarisinda farkli sahalardaki faaliyetleriyle etkili olmus cok yönlü bir sahsiyettir. Osmanli Anayasasina Dair, onun hem 1909 yilindaki Kanun-i Esas tadilatinin gerekcelerini ortaya koymak amaciyla kaleme aldigi raporunu hem de Ser Mahkemeler Kanununun gerekcelerini ortaya koydugu mazbatayi icermektedir. Bu iki metin fikih tarihi kadar, Türk anayasa düsüncesinin gelisimi acisindan da büyük önem tasimaktadir. Hakkinda akademik calisma bulunmayan, hatta Elmalili Hamdi Yazira ait oldugu dahi pek bilinmeyen bu iki metnin fikh, hukuk ve siyas tarihimiz acisindan öneminin anlasilmasina katki saglayacak konuyla ilgili ek metinler ve Elmalilinin fikih ve siyaset düsüncesine dair genis bir tahlil de okuyucunun bu iki raporu dogru bir baglama yerlestirmesini mümkün kilmak üzere kitaba eklenmistir.